اولین نکته‌ای که در این ایمیل جلب توجه می‌کند شاید حالت منویی باشد که برای ایمیل در نظر گرفته شده است. به محض این که آن را دیدم روی تک تک گزینه‌ها کلیک کردم تا به این برسم که همه  این منوها یک تصویر یکپارچه هستند و روی هر کدام که کلیک کنیم به یک صفحه فرود ثابت می‌رسیم اما نه، دوستان دیجیکالا خیلی هوشمندانه و جذاب از این قابلیت استفاده کردند تا هر کدام از دکمه‌ها به صفحه مرتبط خود برسند.حال سوال اینجاست که تا چه حد مخاطب انتظار این ساختار و منو را دارد شاید بسیاری از کسب وکارها به دلیل اینکه منو را فقط به صورت عکس یکپارچه (کلک گرافیکی) در ایمیل‌ها قرار می‌دهند مخاطب را نسبت به این طراحی بی‌اعتماد کرده باشند، مورد دیگر آن است که اصلا مخاطب درکی نسبت به این تصویر سازی دارد یا نه و آیا توقع دارد که این ساختار را در ایمیل ببیند!

یکی از نکات مهمی که در ایمیل دیجیکالا دیده نمی‌شود محتوای متنی است. خوب یا بد بودن این موضوع  خود یک بررسی مفصل دیگر می‌طلبد چرا که این مورد را تنها در صورتی می‌شود ارزیابی کرد که خروجی‌های این کمپین ایمیلی را بررسی کرده باشیم اما نکته‌ای که اینجا وجود دارد این است که دیجیکالا چه هویتی از خود در ذهن مخاطبان ایجاد کرده؟ آیا مخاطب از دیجیکالا انتظار دارد که با او حرف بزند و پیشنهاداتش را با داستان سرایی ارائه کند؟ چیزی که به نظر می‌رسد این طور نیست در واقع مخاطب چنین انتظاری از دیجیکالا ندارد، شاید به دلیل قدمت چند ساله این برند باشد. برند دیجیکالا برای مخاطب عام برندی است که فقط از او انتظار فروش‌های ویژه و معرفی محصولات خشک و خالی را داریم در همین حد هم که در موضوع ایمیل به این اشاره کرده که خونه رویاهات رو بساز جای شکر دارد! زمانی که مخاطبان زیادی داشته باشید که بی چون و چرا همراه شما باشند. غیر از این هم انتظار نمی‌رود.البته این موضوع باعث نمی‌شود که کلا اهمیت داستان سرایی را نادیده بگیریم شاید با داستان سرایی اتفاق‌های بهتری رخ می‌داد!